Pokoje zagadek (ang. escape rooms) od kilku lat cieszą się niesłabnącą popularnością wśród miłośników gier wirtualnych. Edukacyjne walory tej formy rozrywki zaczęli dostrzegać również pedagodzy i nauczyciele, włączając elementy grywalizacji do konspektów zajęć z uczniami. Zarówno gracze, jak i badacze zjawiska gamifikacji są zgodni co do tego, że zabawa w pokoju zagadek integruje zespół i angażuje grupę do osiągania wspólnego celu.
Czym są pokoje zagadek?
Ta niezwykle atrakcyjna forma rozrywki wywodzi się z wirtualnego świata. Pierwsza gra komputerowa powstała w 1988 roku. Polegała ona na rozwiązywaniu zagadek wyświetlanych na monitorze komputera. Poprawne rozwiązanie pozwalało na przejście do następnego pokoju z kolejnymi łamigłówkami. Idea ta znalazła wielu fanów, spośród których część zapragnęła przenieść tę formułę gry do rzeczywistego świata. Gracze godzą się na zamknięcie w specjalnie w tym celu zaaranżowanym pomieszczeniu i aktywnie uczestniczą w poszukiwaniu klucza do drzwi lub przycisku umożliwiającego wyjście z budynku. Każda prawidłowo rozwiązana zagadka zbliża uczestników zabawy do końca gry. Kluczem do sukcesu jest współpraca, dzielenie się wiedzą i umiejętnościami.
Jak wykorzystać formułę gry w celach edukacyjnych?
Chcąc zaaranżować salę lekcyjną na pokój zagadek warto wykorzystać w tym celu każdą możliwą przestrzeń, aby ukryć w niej zadania dla uczniów. Należy pamiętać, że odpowiedzi do łamigłówek powinny prowadzić do miejsca, w którym ukryty został klucz do drzwi. Nauczyciel może schować zadania przeznaczone dla graczy w szafkach, doniczkach, za tablicą, w koszu na śmieci, pod materiałami umieszczonymi na gazetce ściennej lub przykleić je pod krzesłami czy ławkami. Uczniowie powinni rozwiązać wszystkie łamigłówki w określonym czasie, dlatego na pobyt w pokoju zagadek należy przeznaczyć 45 minut lub godzinę lekcyjną, włącznie z przerwą.
Dlaczego warto przenieść pokoje zagadek do rzeczywistości szkolnej?
Wykorzystanie escape rooms na lekcjach angielskiego to doskonały pomysł na realizację podstawy programowej i organizację lekcji powtórzeniowej, dzięki której uczniowie dłużej zapamiętają omawiany materiał i przyswoją nowe słownictwo. Ta edukacyjna forma zabawy przynosi też wiele innych korzyści, niezwiązanych z aktywnościami szkolnymi. Gracze chcący wydostać się z zamkniętego pomieszczenia uruchamiają swoją kreatywność, angażują wszystkie zmysły, współpracują z zespołem i dzielą się wiedzą, którą następnie wykorzystują, by udzielić poprawnych odpowiedzi i wykonać zadania.
Dla nauczyciela i lektora języka angielskiego escape room to możliwość obserwacji podopiecznych oraz ich zaangażowania w pracę grupową, a także okazja do poznawania zespołu klasowego i jego zasobów – nie tylko edukacyjnych, ale również kompetencji miękkich poszczególnych członków grupy. Podpatrywanie uczestników gry pozwala ustalić, w jaki sposób uczniowie komunikują się ze sobą, jak dochodzą do porozumienia, w jaki sposób współpracują, kto ma zdolności przywódcze lub organizacyjne.
Artykuł powstał przy współpracy z redakcją czasopisma HoryzontyAnglistyki.pl.
